Rezil Uyku - 18
-18-
. “Mırı Şabannarın yeğe ğene ğayıp” derdim laf! mahana neye ğetdiğimi unudur yavıklımı seyrederdim kırk da bi de ossa o garannıkda emme hinci düşünüyon, aklıma ğeliyo da bazı uçalak mı varıdım ağzımda goya; “bilmen nesini neytdimin malı maşatı” az deği güna(h)a ğirdim adamların güna(hı)nı aldım bi tefasında Şaban Emmi almış getmiş şişeğini ben gene seğittim mardım “götürdü” deyollar da duyan kim ben gene hayada ğirdim ne ğelen var, ne aşşa enen, ne gandil getiren neçe sonura aklım başıma ğeldi oooff of; neler yaşardım o Mırı Şaban’ın “Deli Şişeğin” sayasında valla! tam bi macara! .. biladerinen goyun örümeye ğetdik miydi illem “canım cukurdardı ”, yavıklım burnumda tüter “bizim o(ğ)lan dıkgat et ben höyle ho ğedenneri bi turalayan ğelen, gorkman de mi?” ne de ossa serde genşlik var, nayeti deliğannıyız “bilader bakalak ol eyi mi uyuyağalma ga(y)ri” haylazız yekdepden aklım bi(r) eser dut beni dutabirsen haydaa … İrbemi duta-bilene aşgossun ben sahet-mahet neyimiş daklamadan illem n’oldum-öldüm geşcen ordan görceğ(i)mden file deği(l) töbossun maksat dos(t)lar alışveriş de ğörsün varsın zaralına ossun işin aslı maksat görmek deği(l) de “ordan geşmiş olmak” “ya dama çıkdıysa, yollarıma bakdıysa beklediyse, hâlâ bekleyosa yoldan geçeni ben sandı da el filen etdiyse ne bileyin işde ha gerşi; görsek ne olacak da? “bi tefa gördün mü” de bi kere bile görmedim-malla emme ya ordaysa? millonda bi ehtimal da ossa bin değer valla . me(ğe)rem anacazım çakallamış, durumu fehmetmiş işin irengini benim “gaş(ık)ğara işi”ni bi ğün çakdırmadan tam da eve sızdım, usulcukdan yata(ğı)ma sokuluyon “İrbem sen Goruda mı örüyon goyunu” “yonsa uyuyamı ğaldın dağda” dedi hemen “salağına yatdım” goya annamazdan ğeldim emme solu(ğu)m-molu(ğu)m daşdı yüre(ği)m çıkıp getcek cene(ği)mden sesim garakdı garnım garıncalandı ne ğeli(r) elimden uyuyomuş lümerosu yapcan emme olmuş goca şafak gapıya dineldi, illem söylencek aklına ğeleni dutacak diline ğeleni demeden edemez zti demekki os-sahata gadak beni beklemiş demek . “her gün, her gün” deyincekleyin “Güneydee örüyon ana” dedim “kaş gecedir; gece yarılarda hemi de sürüden sonura ğeliyon, hemi de ho yandan geliyon” deme(z) mi “elle(h)”, dedim “hinci yaştahtaya yan basdık” ana valla-billa! iresmen gayaya çarpdık bek akıllı sanırdım ben de kendimi ne de ossa “ana yüreği” .. |