SOKAKLARIN HÜZNÜ VE İNCİ BONCUKLARGövdeler üşüşüyor üstüme, Çıplak ayaklar toprağı deliyor. Kan sızar tellerden, geceye damlar, Al basmadan, mavi çarşaflara kadar. Bütün kadınlar, bütün erkekler Benim üzerimden akıp gidiyor Elleri var, elleri yok Gözleri var, gözleri yok Sessizce ilerlerken sokaklarda, Zamanın ipleriyle oynar,İnci boncuk dizmiş boynuna. Saat çalmıyor onlara, Zaman bir çocuğun gülüşünde kayboluyor Yıldızlar dağlara serilmiş, Örtülerine sarınmış, geceye bir rüya bırakmış. Tuz kâsesi gibi kırılmış , solmuş bir umutla. Bir çocuk ağlıyor, dudaklarından akan sızıyla Bir kadın, aynadaki kendisine ağlıyor yıllardır, sessizce Elleri kilitli, dudakları dikişli, Cebindeki iğneyle, kaderleri dikiyor birbirine. Kan sızmış gömleğinden, gece rüzgarında savruluyor Al basmadan, mavi çarşaflara kadar Bütün kadınlar, bütün erkekler Benim üzerimden akıp gidiyor Gecenin yıldızları, umutla yanar Ve ben, kelimelerin arasında kaybolurum Dolunayın aydınlığında, her birimiz bir öyküyüz Sessizce, umutla, hayalle, gerçekle Bütün kadınlar, bütün erkekler Benim üzerimden akıp gidiyor |
Çok güzel anlatmışsınız şair
Tebrikler
Saygı ile