- I


Fersiz bayraklar asılı kapılarda,
Çürümüş suratları sayar adı bilinmez gardiyanlar,
Kimliksiz çocuklar süzülür dar sokaklardan,
Kuytu köşeler, yasak cümlelerle mühürlenmiş.

Bir mezar taşının ardında yitmiş günce,
Başparmak izi solmuş sayfalarda,
Ve kolları kopmuş tarih,
Yazar mıydı birisi bu isyanı?

Sahte kent soylularının ipekten suçları,
İsimsiz kadınlar döner durur aynasız evlerde,
Bir tren geçer, gözlerinde mor hayaller,
Çatlak rayların üstünde yankılanan son şarkı.

Sokak lambaları titrer kısık nefesle,
Tuzla kaplı duvarların içinde eski sesler,
Görmediniz mi?
Haritada görünmeyen şehirde her şey susar!

- II

Bir zamanlar kalem oynatan eller kırıldı burada,
Unutulmuş şifreler kazınmış duvarlara,
Kilitli sandıklarda saklanan yalanlar,
Dilsiz heykeller konuşurmuş fırtına öncesi.

Gözlerin yanar tozlanmış harflerle,
Bir yudum su bulamazsın, nehirler unutmuş akmayı,
Ve her kaldırım taşına bir çığlık bırakılmış,
Kimse dinlemez mi bu köhne şehirdeki ağıtları?

Solmuş posterlerde kayıp devrimcilerin yüzleri,
Kıvrılmış kağıtlar, yanık kokusu sinmiş sokaklara,
Bir zamanlar yeşermiş umutlar, kurumuş yapraklar gibi düşer,
Artık bu sokaklarda sadece gölgeler gezer.

Unutulan şehrin en derin arşivinde,
Zamanın bile paslandığı çekmecelerde,
Kim arar o yanmış sayfalarda kendini?
Kim bulur bu külleri savrulan hikayeleri?

- III

Sis çökmüş arnavut kaldırımlarına,
Geceyi bekler kimsesiz çan kuleleri,
Yüzyıllık çatlaklarda filizlenir mi umut,
Yoksa bir başka şafağa mı bırakır boyun eğmeyi?

Duvarlara sinmiş eski kavgaların yankısı,
Kırık pencerelerde asılı kalmış gölgeler,
Unutulmuş şairlerin rüzgarla savrulan şiirleri,
Bir zamanlar bu şehirde de aşk var mıydı?

Anıların külleriyle dolu taş odalar,
Kapı eşiklerinde yitmiş ömürler,
Bilinmeyen mezar taşlarında suskun hikayeler,
Kim çözer bu kadim bilmeceleri?

Bir harabe gibi durur devrilmiş saat kuleleri,
Ve zaman, en büyük isyancı,
Hiçlikte salınan yelkovan, durur artık,
Saklı şehrin yanık arşivinde.