Rezil Uyku - 15
15-
duralakdan ala ğeçi, dadandı karamık sıyırmaya zabaha bi şevkdir; zili cıngırdatdı gökgözlü oğlağının gıldırkası gıldırdadı, birer ikişer sökün etdi öteki goyunnar da çobannık da en bire hu zabah keyfi, bu; sürünün kendi kendine yayılmaya başlaması bi de kıyır-kıyır yayılalak etirafında toplaşmaları benisem de öteden beri malları severin onnarın garnı doymadı mı neye sevinesin içinden datlı datlı bi gerneşmek geliyoru bi yandan da i(n)san gırıdıyoru, büzüşüyoru zabala fücuduna i(n)sanın hökmü geşmeyoru vesselam bir-iki yeklendi, bakdı olmaycak Kınalı çomak gulaklı akgoç; golumu asdılmaya başladı saldım buynuzuna ba(ğ)ladığım “bağcağı” evel-evelden çezince de yanımdan ıralaşmazdı eliminen beslediğimden yakınımda yatardı Galabakdan söykeltdim sürüyü, Pambıklığa Depeyurtdan, gerisin-geri Tülüyurduna do(ğ)ru üğül-üğül üğündü getdi sürü kendi fetdatına aralaşannarı gocağöpek gıvratdı getiri(r)di gara eşşek zati peşimsıra geli(r)di o da kendi “fetdat”ına yayılmaya durmuş ıccık terlemişiyin, boğazım guruyvumuş.. matırayı başıma dikdim, zabahın guru ayazında bi-kaş damla da süzüldü bağrıma o goyun çanlarıı, yıkıyo ortalığı içlerinde bi deve çanı Şaban Emminin ası! .. bakdım sürünün ön yannı baya aralaşmış öğn-yannarına geşdim bekledim, işim ne Pambıklığın bayırda yannamasına açılmış bi “gartal ganadı ” düzdüm Depeyurdun yüzüne yahay oldu valla, te bobam tee! derken usul yollu basdırıvıdım üst yannı, gırıldı Depeyurdun yüzünde epili bi yayıldı Depesidelikde goca daşa çıkdım “al gözüm seyret” dedim, sevinşden a(ğ)ladım bi yanda deniz, bi yanda ova, türkünün tam zamanı bi de yavıklımı aldım mıydı? “imine’m saçlarını, dalga dalga daratmış Allah beni topraktan, O’nu nurdan yaratmış” .. |