ŞİİR ÖNCE RUHLARA DOKUNUR
Şiir kelimelerle ruhlara dokunur,
Kıvılcımıyla hayatları aydınlatır. Harfler arasında dans eder anlam, Gönlüne düşer, hissettirir sevgiyi. Seslenir duyguların gizli köşelerine, Sözlerle örer dokularını kalbinin. Rüyaların dilidir, gerçekle dans eder, Şiir, aşkın melodisini söyler yıldızlara. Her bir kelime bir çiçek açar bahçende, Ruhunu sarar bir renk cümbüşüyle. Bazen hüzünlü, bazen neşeli bir şarkı, Şiir, duyguların en içten çığlığıdır. Sözlerinle dokunur geçmişin izlerine, Geleceği hayal eder, umutla örülü. Şiir, zamanı durdurur, anı yaşatır, Kelimelerle dans eder, ruhu saran bir rüzgar. Şiir, yaşamın dokusunu örer satırlara, Gönlünde hissettiğin her duygu bir çiçektir. Kelimelerin büyülü dokunuşuyla, Şiir, hayatın en güzel melodisini çalar. Gönlümdeki şarkı, kelimelerde saklı, Duyguların dansı, bir şiirde çıkar ışığa. Her mısra, bir öykü, yaşanmışlıklarla dolu, Şiirin büyülü dünyasında kaybolur insan. Güneşin doğuşu gibi parlar sözler, Umudun izini sürer her bir hece. Kelimeler arasında kaybolan anılar, Şiirin melodisinde bulur yankısını. Rüyaların yolu, bir mısranın ardında, Şiirin kucağında bulur gerçek anlamını. Seslenir yıldızlara, gökyüzüne kadar, Şiirin sihirli dokunuşuyla sarar her yanını. Kelimelerin dansında gönlüm serin, Şiirin melodisi, içimde bir ezgi. Her bir hece, duygularla sarar beni, Sözlerin arasında kaybolurum inan. A.Nejat ALPEREN |