Miluçurdum yamaçları harflerin bağından yankı telaşıyla uzayan kuşlar aramızdaki duvarlardan göğe doğru ... aldım bütün ölümleri sesimin kıblesine geceye mil çeken sis örgüsü yeşilim bilmediğim ayazda kapım daya kulağını zamansız gölgede sarmaşıklar/ sıska uykular.. küllerin rüzgarla ağrıdığı menzil kaybında içim dağınık ordularla yağar uykusuz düşlerin ıssız kentinde ışıklı çöller şiirden hüzne/bakıştan duruşa uzayan sonsuz duraklar şimdi ölesiye vurulduğum ... |
Eksik olmayın hiç...