Yoklukta duyulan bir aşk susuzluğuyla olanca kanını döküp herşeyi aşk bilmişliğin demli izleri
Kuşla ucuyor bi yandan
Bir yandan konuyor yorgun Yorgunluğa kanat vurarak
Bir dirilişe dökülen harfleri
Bir ölüme toprak edip döker şiir
Ölüme de yazılır alev bin şiir
Şairin gözyaşı değil midir zaten o söylenmeyen sahte Gülüşlerimi gizlenen
İçteki pıhtının atması değil midir şiir

Yaz yaz bitemeyen
Bir zaman aşkla yazılır
Bir zaman usanır şiir aşk olur kendini yazdırır
Herkes gittiğinde her harf sustuğunda yalnızlık sokulur o an ıssız akşamların soluna şiir kendini yalnızlık bürüsüyle yine yazdırır
O şiir bu şiir Boranca, değerlice en enlerce...

İçin içini yemiş koca şair

Dalından düşen bir yaprağın hüznünü alıpta koynuna, sere serpe uzanmışsın kederin güvertesine sanki.

Bereketli sayfalarına güvercinleri ekmek bir sana yakışırdı üstadım, o güvercinler ki bestelerini uçuracaklar mavilensin diye gökyüzü.

Aşkın her haline açmışsın kollarını
kimi zaman korkuyorsun ki ‘’korkunun insana yakıştığını insan olan anlar ‘’ korkmayan nasıl savunabilir koruyabilir değer verdiklerini
Kimi zaman kabına sığmaz keskin bir bıçak gibi cesursun alnına kazımışsın ne gelirse gelsin aşktan ola deyip tutmuşsun sevdiklerinin ellerini.

Hayallerinin en batık yerinde, sönük bir yıldızın kalbinde kederlerinle baş başa kalmak sana mahirdir ozanım, ki en derinlerde en karanlıkta nefessiz kalsan bile.

Ölüp ölüp dirilmek bir şey değil, toprağımızın yaş mı kuru mu olduğu önemli değil, görmediğin zambağın suretidir mısralarının kenarında yas tutan. Bak şimdi buruk bir lale gülümsemesi düştü aklıma rüzgarda nefesi sallanan…

Kapanan kapılardan çokça geri dönmüştür eli cebinde gençliğin, terk etmek ne kadar kolay hele de yağmurun sesinde hiç duyulmaz adımları gidenin.

Başlığında kim bilir neler yazar şair ölünce, mısraları tek kelime bile olsa okundukça bitmez göçüp gidince.

Nefesini bulan kelimelerin gözlerine bakınca anlarsın nefessiz kaldığını bilirim, ölmüşlüğüm oldu daha önceden ki bedenin bir buzdağı gibi ağır ağır çatırdar suya karışırsın

Ne demeli Üstadım şimdi ya bir de gece olursa
Neyse elbet sen de alışırsın.

Uzun bir ömrü apaydınlık yürüyüp hiç deneme yapmadan huzurla bitirmen umuduyla.

Çok beğendim.




BirDüşDenizi tarafından 9/1/2023 4:50:05 PM zamanında düzenlenmiştir.

BirDüşDenizi tarafından 9/1/2023 4:52:00 PM zamanında düzenlenmiştir.

Uzun uzun kırılmışlıkları incinmişlikleri
ve derin acıları vardır çoğu insanların
karşısında kaya gibi durmak zorunda kalırlar yaşamak adına
ve içimizden bazılarımız
dilinde devrim yaptığı kelimelerle topluma ve çevresine duyarlı
ülkesine sevdalı bir insan olarak yazdığı şiirleriyle
ses olur kendince yüreği yettiğince zulme zalimliğe yeri geldiğinde sevdasında bulandığı özlemlerine ayrılıklara kalıcı vedalara ve yitirdiklerine
kılıçtan daha keskinleşen kalemini kullanarak haykırır

çünkü yaşamak için ölmek gerekir diye düşünen kişidir şair
söz uçar ama şiir kalır o yüzdendir ki şairin de şiirin de mezarı yoktur mezarlığı hiç yoktur
ve şairin dediği gibi

Ve kısa kısa cümleler kurulur
uzun uzun okunur

Enver Topaloğlunun deyişiyle ;


şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

o zaman ölünce de şiirler yazar insan

ölünce de yazdıklarını okutur elbet

Tebrikle güzel dizelerinize Sayın Boran

Sevgi saygı ve dahi selamlarımla