MARPESSA VE İDAS (KARA -5)
Açılmıştık Kara’yla denize,
Ekmeğimiz denizdedir dedik nasipse. Ben hikaye peşindeyim, Balık değil derdim, Kara zaten bunu bilir. "Gördün mü şu kayayı" dedi Dedim," Sanki sarılmış iki insana benziyor değil mi?" "Evet" dedi, "Bak dinle şu hikayeyi"; Dünyanın en güzel kızıymış Marpessa, Tanrı Apollon bile aşıkmış bu kıza. Babası Euenos, kimseyle evlenmesini istemezmiş Türlü türlü zorluklar öne sürermiş. Güzeller güzeli Marpessa’nın bir sürü taliplisi olur, Ama babası karşı çıkar, hepsine bir kulp bulur. Nihayetinde ikna olur baba, Bir şart öne sürer, yapılacaktır yarışma. Euenos,çok iyi bir yarışçı, yıllarca yarışmış hipodromda, Kızı için şart koşmuş, O’nu isteyen yarışır benimle arabayla. Ama demiş, ben yenersem çivilerim duvara kafasını, Şayet beni yenen olursa, alıp gider kızımı. Bu şartı duyan korkup kaçıyormuş, Hiç kimse bu usta yarışçıyla yarışmak istemiyormuş. O coğrafyada İdas diye bir delikanlı varmış, Kimilerine göre fakir bir balıkçı, kimilerine göre çok güçlü bir savaşçıymış. Kimilerine göre yarı tanrıymış Bazıları da insanların en güçlüsü olduğuna inanırmış. İdas gezerken bir gün pazarda, Görüp aşık olmuş Marpessa’ya, Alamamış gözlerini, hayran hayran güzel kıza bakmış, Marpessa’da görünce bu adamı, hemen abayı yakmış. İdas öğrenmiş evliliğin şartını, Hazırlamış hemen atlarını ve arabasını. Yarışma günü gelmiş, herkes toplamış hipodroma, Tüm halkta bir merak, kim yenecek acaba? Yarış başlamış, İdas galip gelmiş, Kızın babası sonuca itiraz etmiş. Marpessa’da aşık ya İdas’a, Kaçır beni buradan demiş, binmiş arabasına. Genç aşıklar kaçmış hızla, Yetişmeye çalışmış onlara, mağlup baba. Yetişemeyince gurur yapmış, Kendini nehre atmış. O gün nehrin döküldüğü denize Euneos denmiş, Bu gün ise İyonya Denizi olarak adı değişmiş. İki aşık atmış kendilerini bir mağaraya, Sanmışlar ki bir sürü adam var arkalarında. İnsanlar arasında ki bu yarışı duymuş Apollon, Dikilmiş İdas’ın karşısına, demiş; “aşkın için beni de yenmelisin.” Günlerce devam etmiş savaş, kılıç sesleri Olympus’u inletmiş, Diğer tanrılar sinirlenmiş, Zeus müdahale etmiş. "Yenemeyeceksiniz birbirinizi, Marpessa seçsin sevdiğini" Bakmış karşısında çok yakışıklı, kuvvetli bir tanrı, güzeller güzeli, Düşünmüş O bir tanrı yaşlanmaz ama ben yaşlanınca terk eder beni. Cevap vermiş Marpessa, "Tanrı Zeus, eş olarak seçiyorum İdas’ı, Onun yanında sürdüreceğim geri kalan hayatımı." Apollon’da bir tanrı sonuçta, kabullenemiyor mağlubiyeti, Gönderiyor cezalandırması için ikizi ,tanrıça Artemis’i, Artemis gidiyor aşıkların yaşadığı mağaraya, Görür görmez O’da aşık oluyor yakışıklı İdas’a. Marpessa’yı kıskanıyor, taşa çeviriyor oracıkta. Apollon’un ikizi Artemis sevemezmiş, Söz vermiş annesine, "Ben bakire olarak öleceğim" demiş. İdas o günden sonra yememiş içmemiş, Yalvarıp durmuş yüce Zeus’a, bedenini taşa çevirmesini istemiş. Zeus Apollona ve Artemis’e sinirliydi, Kabul etti isteği, İdas’ı da taşa çevirdi. Ders olsun dedi hem Apollona, hem de Artemis’e, Hiçbiriniz kavuşamadı sevdiğine, Baktım bir iki damla yaş var Kara’nın gözünde, O da kavuşamamıştı sevdiğine. |
Saygı ve selamlar ile