Yitik - 135
eğerinem o berbat dik yolu
“gelin alımı ğün” geceleyin gelseydik; Şabanınan bu yoldan nası(l) ğelidik “dırman bobam dırman” baya bildiğin zorun zoru yol bellimsiz, iz bellimsiz Gövcellide her evin avlısında çelenden mefrat köpekler sonura (y)okuş-(y)okarı yapyayan “höyleykene höyle” deseler kelp olayın, valla-talla görsem deği(l) de; ölsem inanmazdım neyye dersen boba!; böyle sarp bi yokuş olca(ğı)nı aklım hafsalam almazdı(n) diziyin hizasından okarı atıyon adımını . bilmen ga(y)ri köye nası(l), ne zaman nassı varı(r)dık Allah mafazan Allah, hemi de ödümüz sıdardı, bek gorkardık öcülere yenirdik, şeytan da çarpardı, ecinni de yolumuzu gaybedebilidik belkim geder varıdık höyle Gayasekinin altındağı Köy Tarlasına öte göz gözü ğörmez, gecenin leylisinde taha elerisi dim-dik uçurum “Helimenin atları atdıkları yer” ölmedi deye, candırmalar mavzer üsdüne mavzer verip alıp gurşun sıkmışlar. . ben bilmen ya; Şaban zati bilmezdi gedip-geldiğim bildiğim bi yol deği(l) arada bi goyun güderken Daşınbaşından Mullapakdepesinden, Çataldepeden, Gırınbaşından deyneğime yaslanır bakar, daların uşsuz-bucaksız Gaziri ovası, gözüyün alabildiği yer Çalgırın taha elerisi, Afıyon hinci bile gözlerim dalıvırıyo, gözlerim doluyo, sebepsiz a(ğ)layon “hay hu gurbeti ırcat edenin” deyon yedi ceddine düz gediyon . hu gariben abacazımın başına ğelenner.. abamı; öteyüze nişannadılar taha haftasına varmadan “emme” demiş “ben oraya varman” Bolat da bi cambaza çoban zevda-mevda yok birbirlerine Boladınan abam gaşmışlar adamlar gene de; Alla(hı)n emrini ortaya ğomuşlar düğür gelmişler, “ağırlık” verdiler, goya düğün etdiler.. . abam senesine emme vardı, emme varmadı buynuzlu döyüs, esgi nişannısı huzur vermemiş gene, ilaf çıkardasıymış “orta yere” tabi bobasının eline bakıyoru enişde gayınbobası ğil çıkarıvımışlar, getirmişler gerisin geri enişde evliymiş zati, annacağın bi ğarısı taha var. ondan da gopil iki sıpa bi o(ğ)lu, bi ğızı biziğinin adı “guma” başımızın belası! . bobam satmış öteyüzde bi Topal Gasaba adamın da küküm garısı varımış durmaz zokurdanırımış ıra(ha)t dirlik vermeimiş bek ezziyet etdiği uçun dayanamamış gaşmış köye ğelmiş, bobam bu ğece yat dememiş “izinin üsdüne” birine taha vermiş sonra bi taha.. olmadı bi taha.. . esger kaça(ğı) deye “gazi mayışı”nı alamasa da “ağırlığınan bangir oldu” dellerdi bobama ha şükür ağız dadıynan yeyemedi ilayı adalet bu belki beni(m)ki benden getdikden sonura ilayı adaletin ne faydası oldu abama … de! onu d(iy)ecen; çocukluk işdeciği ömrü hayatımda ik-diba nazımı çekecek birileri olmuş, o da ömürde bi! ne eziyet etmişiyin adamlara hinci hinci aklıma ğeliyo(r)da biz de olsa valla talla çoluk-çocu(ğu) adam yerine ğomazlar me(h)remet file de etmezler elinin tersiynen, iki çarparlar ağzının üsdüne söylenir; söğer-siğerler “otur oturduğun yerde, eşşolueşşeg” deye çocuğusan çocukluğunu bilcen öyle ya” bizim köyün i(n)sanı olmak zor valaha! zengin dölü olmadıkdan sonura . |