Yitik - 126Ismayıl gözyaşları içinde “yıllardır cebimde..” diye uzadınca ben de “bende de var öyle bi kıyat” dedim gakıvırısın hemen ordan, yüklüğü eyinndirdim sandığın en a(l)t beceğindeği kına çıkısının gıranından aldığım gibi kiyadı uzattım “-meh!” seni(n)ki nası(l) şaşırdı okumam yazmam olmadığına unutmuş olmalı, okula metdiş gelinşe getdiğimi “nasıl olur” der gibi gözlerime bakdı bi ömür ümmi okuma bilmeden yaşadığıma içleri yandı ! “-o(ğ)lan gardaşım askere gederkene “aman aba” “eyi sakla” deye verince ebemin sandığının gıranına sıkışdırıvıdımıdı öylecene durup-duru, yılın-yılı, ebecezim ıramatlığ olunşa o çeniz sandığı ğaldı bana önşe o(ğ)lannara okudayın derin sonura utanırın, talik ederin gardaşım esgerden gelinçe de evlendi ğetdi senin etdiğin gibi şe(hi)re göşdü, hinci mamir gari, garısının çalımınada bakan sanır başbakan, gece bekçisi bildiğin şeherin züğürdü ellaham o unutdu yılın yılı öyle duru(r), ebeceğizimin sandığının bi bece(ği)nde okumam yazmam mı mar benim nezman sandığı endirsem bi bu nekdip, bi de burcu burcu hecazdan gelmiş kına kokusu evel-eveden ben kendimi bildim bileli berli unutdum getdimidi ne deyip, ne goduğunu nerden bileyin(m) hinci Allah var ya ne yazdığını bilmesem de dedim “Ismayıl’a vermem ilazım bunu” . herkeş bi(r) kendi çekdiğini bili(r) neyeyse “ğara goyun kendi baca(ğı)ndan asdılır” dedikleyin Ismayıl gözgezdiriyoru aldı okumaya başladı, fısıldayoru “sesli oku.. dene dene oku da ben de dinneyeyin hep cahal mı galsın Anşadudu” ** okuyoru, a(ğ)layoru, bana da okuyvudu ebeceğzim “a(ğ)lamayon yavrım ağlamayon allı duvaklı gız çıkarıyon neye a(ğ)layan garağuzum” dedi bi yandan gözlerini sildi bi yandan da gahırlı gahırlı söylendi analığa.. bobama; ilendi “işallah sürünün siz benden beterini ğörün i(n)şallah kökünüz kökmeğiniz sürünsün sizikinner de perem perem da(ğı)lsın sizin de gözleriniz yollarda ğalsın” . emme en çok gadere gahretdi gözyaşlarından ıpıslak oldu yenleri “-i(n)şallah hepinizin mürüvetini görün” “-kendi başına getmesin” deye beni de bindirividi tatar arabasına seviniyodum Allah var ya ik diba bi tatar arabasına binince “olur da düşürün müşürün” . gene de ebecezimden alamadım gözlerimi, “dağılıp gediyonuz işdehe” “her biriniz başga bi dağın ardına” gaşla göz arasında düğürbobanın verdi(ği) atbaşı parasını sıkışdırdım eline “o değilden” sokdu öneceğine, guşa(ğı)nın gatına hemi de ebem dedikleyin , “hu yaşda netçen ben parayı” algı yok vergi yok çalgı yok, galgı yok” . |