Yıllar yılı kalbimde durur ateşin harı.
İçimdeki yangının, su serpmedim közüne.
Karanlıkta kalmışım,hep bekledim neharı.
Bakamadım giderken,ağlamaklı gözüne.

Ne yaparsın neylersin, haberin gelmez oldu.
Garip gönlüm hüzünlü,sen yokken gülmez oldu.
Gözyaşlarım içimde, kirpiğim salmaz oldu.
Bakmaz oldum dünyanın baharına yazına.

Bülbül gibi şakırdın,yalan mıydı sözlerin.
Bakışıyla sarardı, o hareli gözlerin.
Seviyorum dedikçe, kızarırdı yüzlerin.
Kaptırırdım kendimi, kırık telli sazına.

Deredeki köprünün kenarından geçerken,
Yaz ayında köylüler ekinleri biçerken,
Kanat çırpan turnalar,süzülerek uçarken,
Hatırlarım geçmişi,baş koyardım dizine.

Mehtapsız gecelerde karanlıkta yatamam.
Yer etmişsin kalbime,içerimden atamam.
O tertemiz aşkına başka sevgi katamam.
Ne kadar çok kızsam da, vefalıyım özüne.

Yağmurun damlaları pencereme vuruyor.
Bilsen şu garip gönlüm,ne hayaller kuruyor.
Senden ayrı olunca, sanki zaman duruyor.
Yeter ki sevgi olsun, razıyım en azına.
Ülkü Ahıska
Nehar.gündüz demek