SAY BENİ
Yüreğimde gamdan eser yok iken,
Bir akılsız baş aradım say beni. Cemâline mekân olan bağrında, Kalp yerine taş aradım say beni. Firdevsine uğrayalı gitmeyen, Çağlayanca tükenmeyen bitmeyen, Hatır, gönül bilip insaf etmeyen, Bir sahrada düş aradım say beni. Yaralarım tuzla saran el gibi. Yeşil bağım talan eden sel gibi. Baharıma hazan olan yel gibi, Vakitsiz bir kış aradım say beni. Garip gönlüm muradıyla süslemiş, Yüzyılların ötesinden seslemiş, Şevkatiyle damla damla beslemiş, Baş koyacak döş aradım say beni. Sesindeki neyzen vari saz ile. Şiir şiir, mısra mısra haz ile. Bakışında işmar eden naz ile, Kara bilmez kaş aradım say beni. Mesut’um bu hâli durup dururken, Bilinmeze adım adım yürürken, Bir hülyayı candan âlâ görürken, Kendime bir iş aradım say beni. Mesut ALTUNKAYNAK |