Çeşmesevmek suskunluğun deli aynasına tarifsiz ağıtlar yakmaktı çiçeklenen bir ağacı yerinden söküp ay ışığına yürümek sarışın dalların nar çocuklarına çeşme türküleriyle asılmaktı sevmek huzura nasır bağlayan köklerle öpmekti dünyanın küçük ellerini gözlerime kül batmasıyla seyiren gecenin dün kuşlarıyla dönüyorum merhametin tokluğunda sabır konakları yanıbaşımdaki gölge bir türkünün ince sızısıyla salınır sarnıçlar uyanır sular uyanır insanlar tenimde tarihin nehirleri Ey gözümden akan mavinin üzgün bulutu Ey gözlerime kalan ağaçların ıslığı biz iyi insanlardık kıyıya yanaşan gemiler eski bir sinemayla sokağa çıktığında bu şiiri yazdım bir ceylan avuçlarımdan su içti pınarlar döküldü dağlardan çünkü sevmek heybemden boncuk boncuk inen yolculukların adıydı sesimin ezgisinde uzun geceler çöllerde esen yel yeşilin çarmıhında içi dolu bir aynada yağmur uzat kaldırımları ayaklarımın dibine denize varsın yaprak dudağını boyayarak şiirlerin.. bırak titreğini parmakucunun orada küçük bir çocuk zayıf bir güneşi içiyor kanıyor kızıl baharlar düş ampülleriyle vallahi yolların kan/atlarıyla koca koca trenler kalkar şehre/ şehre aşk tüter çünkü sevmek, huzura nasır bağlayan köklerle öpmekti dünyanın küçük ellerini ... |
şifa iyilik huzur
siyahi maviye boyama sanatı
ne güzeldi şiir şiirin yeri
hep sevgi dokunsun sevgiye sunak ruhlara
ve sevgiler çokca😘😘