Gönlüne visal
dilimde küllenmiş
bir şiirin acısına banılmış bir iklim sarmalar yedi verenlerini gökkuşağının yanar bakışları göğün düşer sahra çöllerine avaza durur dünya her kelimesi bir batık şehir senden gelen bir nefesle belirir rüzgar gölleri kuru, denizleri alevden bir mekana düşerim olsun, yeter ki sarmalasın bakışların beni nereden esersen tanırım seni ey rüzgar sırtımda umacıların korku izleri taş bağırlarda bakışlar pervasız kalplerde köhnemiş duyarsızlık geçmişten gelen her anım mahsup edilmişken ürker bu yürek bu düzensiz nizamdan kendine yer edinen ne varsa bu evrende evrilir elbet günün birinde ey sevgili sen dilimde susku kalbimde heyecan dağlara yürüyen ayaz gibi gezer ateşin tenimde gel artık uzak durma yıldızları düşür avuçlarıma yoksa çatar kaşlarını hilal düşer gece kaybolur karanlığın içinde gel beklettiğin yeter olsun artık gönlüm gönlüne visal Hülya Çelik Gönlüne visal adlı Şiirimi günün seçkisine değer gören değerli seçki kuruluna ve beğenip yorum yapan Şair arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. Sevgiler selamlar |