Kızlarına sormadan,verdiler bir zengine
Ağzı dili lal oldu,evet demek zorunda
Hiç doğmasaydım diye,isyan etti kadere
Gözyaşları dökerek,gelin oldu Ferhunde

Gönül bağı kurmuştu,gençler aralarında,
Mutluluğu sardılar yürek yaralarında
Sevgileri destandi kendi yörelerinde
Biz söz verdik dediler, kız kimin umurunda

Aşık olunmaz diye baba vurdu şamarı
Anası karşı çıktı sevemezsin Ömer’i
Beline bağlanacak o bekaret kemeri
Kadın cevap veremez,onların kitabında

Ey sevgiden nasipsiz zenginlik düşkünleri.
Bir fırtına mahveder tarlanda ekinleri,
Rabbim cezaandırır böylesi taşkınları,
Kadın sosyal olamaz cahillerin indinde.

Güvenme servetine heba olur bir anda,
Kimse yüzüne bakmaz,yaşadığın dar anda.
Yanıldığın anlarsın,verdiğin kararında,
Sorguya çekilirsin ahiret seferinde

Son pişmanlık faydasız,kızın intihar etti.
Övündüğün malları, deprem tarumar etti.
Kendine geldin amma yazık iş işten geçti
Taş kalbinin rolü var bu kötü kaderinde

Ülkü Ahıska