GölgelerDört duvar arasında Onca kalabalık içerisinde Nevi şahsına münasır gizemler Gözlerin görmediği Dilin dönmediği sabahları aydınlatır Dirsek temas aralığı kadar uzak olunan tüm zatlar Kıtalar arası yalnızlığın gölgesinde… Güneşin küstüğü ufuklar. Karanlık vakitlerde Kimsenin bilmediği kıyafetler kimsenin bilmediği o makyaj Yükü omuzlarında taşarken söylenen son kelam “Rol bitti” Bir bir sönen renkli ışıklar, Sessizliğin saklı olduğu bir oda Zifir renkli biten saatler Kapanan perde öncesi verilen selam Yitip giden ayak sesleri ile gelen _son. Susan sonsuzluk, geride kalan izler… Sahne artık gölgelerin. |