Nehir Kıyısında - Türkü
Güfte : İsmet Bozkurt
Beste : Mehmet Çelebi Nehir kıyısında gezer bir güzel İlkbahar gülüşlü kadını sevdim Ağaçlar kıskanır döküyor gazel Türkülerde onun adını sevdim. Sarı saçlarında bahar yeli var Coşkun yüreğinde Tuna seli var Yanağında açmış gonca gülü var Sözleri gizemli yad’ını sevdim. Kuşlarla sohbeti dile getirir Avuç avuç verir umut yetirir Beni diyar diyar alır götürür Tenime dokunan bad’ını sevdim. Her saniye her an aklımda durur Her sabah saatler adını vurur Bir buse gönderse dudak bal olur Miski amber kokan tadını sevdim. Sözleri kahredip beni kırsa da Aklımı müşkülde koyup yorsa da Cellat gibi tutup başım vursa da Yakarak eriten od’unu sevdim. Parmağı çalarken bir dertli sazı Şiirler türküler getirir yaz’ı En güzel şarkımdır gül’ün beyazı Nameler sarhoşu ud’unu sevdim. Dilsiz Kalem bilir hasret özüdür Can evimi yakan ince sızıdır Asena yurdunun Türkmen kızıdır Yöresi, töresi budun’u sevdim. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) Yad : uzak yer, anmak Bad : yel Od : ateş Budun : soy, boy |
İlahi bir feyzdi kandım testine
Selamda söyledim senin üstüne
Evlat yetiştiren yurdunu sevdim.
Depremin ve selin vurduğu şu günlerde içimize tefekkürü dolduran sağlıklı bir nefes oldunuz Sayın şair kardeşim. İnşallah dahada devamınız olacaktır. Bu vesileyle aramıza hoş geldiniz.
Selam ve dua ile teşekkür size.