Özlüyorum uzakta dünya bana dar gelir
Umutlarım heybemde yarım kaldı Elmira
Gelemezsem yanına dile ahuzar gelir
Hasretin yedi derya derde saldı Elmira.

Dudağının kıyısı olursa bana liman
Bakışına dünyayı hibe ederim inan
Dağılır gider belki içi puslu asuman
Sensiz geçen günlerim zindan oldu Elmira.

Doğan aşk şafağında yanağında gül açar
Gönüller meşk ederken dilimiz şerbet içer
Başın eğip gülerken gözlerin yıldız saçar
Bize çalan şarkılar hüzne daldı Elmira.

Eğer yoksan yanımda bu dünya neye yarar
Bırakma sakın yad’a yüreğim seni arar
Sorar durur çöllerde aklım geziyor firar
Sen Leyla ol ben Mecnun zaman doldu Elmira.

Sana kavuşmak için şu dağları yıkarım
Alamazsam and olsun dünyaları yakarım
Kurşun sürer namluya her engele sıkarım
Mühletin bitti artık siren çaldı Elmira.

İçimize har düşer bizi de özlem sarar
Hayallerimiz bir gün ateş çemberin kırar
Dilsiz Kalem sanma ki sensizken yuva kurar
Sabır bizi sınadı vuslat kıldı Elmira.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)