Bir mektup gönderdim sıladan sana
Cevabın yazıp da salsan olmaz mı
Gülmedi talihim sevdadan yana
Yaralı gönlümü alsan olmaz mı.

Dost diye yılana vardım sarıldım
Bulanık su idim sende duruldum
Her zaman kaybettim artık yoruldum
Yitik bir kuş gibi bulsan olmaz mı.

Zannettim yaşarken ölmeyecektim
Bulsaydım canımdan çok sevecektim
Gözyaşımı artık silmeyecektim
Gelip de son defa silsen olmaz mı.

Ansızın karşına çıkıp durunca
Maziyi unuttum seni görünce
Bukle perçemini tel tel örünce
Tebessüm edip de gülsen olmaz mı.

Buralar değişti iller yabancı
Dost bildiğim canlar kullar yabancı
Gideceğim amma yollar yabancı
Çaresiz kaldım sen gelsen olmaz mı.

Yanan yüreğimin serin yelisin
Firdevs’i bahçenin bir tek gül’üsün
“Dilsiz Kalem” der ki sevda dilisin
Ömrümün vârisi olsan olmaz mı.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)