Öz/GülümBahtsız gönül acı çekip için için ağlarken Yıkık sevda yâr olmadan örülmüyor tez gülüm Devasız dert köz misali bağrımızı dağlarken Acı merhem her yaraya sürülmüyor Öz/gülüm. Ben kapattım bu defteri her sayfada hüzün var Adım adım çilelerin üzerinde izin var Kapanmıyor hiç bir yara içerimde sızın var Sen üzülme öleyim yâr derdin bana naz gülüm. Gülüşlerin İlkbahardır yüzün benzer Nisan’a Yemin olsun güneş gibi tutulmuşum ben sana Ay ışığı gözlerinde bir hal oldu vay bana Sensiz geçen her mevsimim kırık dökük güz gülüm. Bir özlem ki ikimizi yakıp yakıp kavurdu Güz gelmeden çiçekleri o vefasız yaz vurdu Aşk cellatı gözü görmez kulakları sağırdı Yüreğimde kördüğümsün bakışınla çöz gülüm. Dinmez hasret her gün öpsem bakıp bakıp resmini “Dilsiz” söyler gece gündüz ah eyleyip ismini Bilemedim şu âlemde dostum ile hasmımı Serinletmez içerimi dağ söndüren buz gülüm. Ceylan gibi gözlerini bakıp bakıp süzerken Kimler kırdı kanadını gökyüzünde gezerken Bu sevdayı kalem alıp kaderime yazarken Bundan gayrı can vermeden vaz geçemem yaz gülüm. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |
Bir süredir yoktunuz.
Yüreğinize, elinize, emeğinize sağlık.
Yine çok müstesnâ bir eser.
Gönül sesiniz hiç susmasın İnşâllâh.
Selâm ve saygılarımla.