Azelya
Öyle gözün süzüp de durma benim karşımda
Gülüşlerin başımı döndürüyor Azelya Sanki sesin duyulur yedi göğün arş’ında Derman olup sızımı dindiriyor Azelya. Unutamam seninle fasıl geçen sazları İşve ile edalı, nefes kesen nazları Işık saçan gözlerin gökteki yıldızları Karanlığa inada söndürüyor Azelya. Aşk’a giden bu yolda benim en son durağım Isıtsın benliğini od da yanan çerağ’ım Kuş gibi çırpınıyor kafesteki yüreğim Tel tel olmuş zülüfler öldürüyor Azelya. Bırak geçmişi yerme dursun dikenli sözün Canın asla yanmasın sarmasın kara hüzün Bir damla yaş dökmesin siliver maral gözün Damla damla eriyip solduruyor Azelya. Rüzgârlar kokun verir gecenin tam üç’ünde Kelebek rengi almış papatyalar saçında Muhabbetin dem vurur pembe hayâl içinde Bu hoş seda gönlümü dolduruyor Azelya. Kanatlanır bu sevda verir yele derdini Hangi civan yıldırır aşk yolunun merdini Ahir-i ömür bildin "Dilsiz Kalem" Yurdunu Son deminde kaderim güldürüyor Azelya. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) Çerağ : kandil, lamba Civan : yiğit Ahir-i ömür : ömrün son bölümü |