Sanma ki çok mutluyum sanma ki bende huzur
Bir sevdanın uğruna yılarak geldim bu güne
İçerim paramparça dışımda sahte sürur
Ağlanacak halime gülerek geldim bu güne

Anlat beni diyorsun hele dur biraz dinle
Aynaların ardında karşılaştık seninle
Kaderi Allah yazar sanma ki sen elimde
İnsanların ahd’ini bilerek geldim bu güne.

Bu devran böyle gitmez bir gün döner tersine
Savrulup da gidersin biri çıkar karşına
Haldan hala düşürür koyar kızgın örs’üne
Tutam tutam ömrümden yolarak geldim bu güne.

Sürgün gönlüm çaresiz bir zindanın içinde
Sarılmayan yaram var hepsi başka biçimde
Tesbih yaptım dertleri parmağımın ucunda
Kan dolu deryalara dalarak geldim bu güne.

Yıldızlar bile gider bu karanlık geceden
Sızın başlar derinden can evimde inceden
Farkın yok gülizârda yeni açmış goncadan
Hazan vurdu dallarım solarak geldim bu güne.

Ben zamanın içinde bilir misin ne çektim
Acıları yok bilip severek gülecektim
Geçmişi bedel verip çok mutlu olacaktım
Azrail’den ömrümü çalarak geldim bu güne.

Kırıldım ben yorgunum gitmez o ses başımdan
“Dilsiz Kalem” atsa da kaybolmuyor düşünden
Her savaşta kaybettim gelen vurdu döşümden
Ömür denen defteri silerek geldim bu güne.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)