Umutdurdun suyu zorlarken su kim kimi içti kim bitirdi kim bitti kıyıya bıraktığı çöpü kendisi görmezken kimse aldırmadı koşup gelene hedefi buldu gidiş kalbi görmedi ve cezası yayan kaldı bir satırlık iç dökümü yanında görseydin eğer bu gidişin dönüşü olmadığını sevgin gül açardı belki Aralık’ta toplardın en güzel bakışını yürek işi nakışlardan ulaşmazdı özlemin Ağrı dağı doruğuna buz tutmazdı ellerin ellerim arasında ısınırdı zirve isteyerek gitmedim demek için zaman geçmişi çalıyor saat on ikiye geldiğinde her bakışın ilişiyor aşka göz göze geliyoruz duvarları saymıyor umut.. 06. 12. 2022 / Nazik Gülenay |