ATAMbu günlerde daha çok özlem var sana sanki yönü değiştirilen suyun önünü açacaksın çiftçiye tohum, ilâç. gübre ve yer açacaksın senin gözlerine bakınca gülecek çocukların yüzü yine elinde tebeşir kara tahta başında gerçek bir öğretmen olacaksın işte bu diyecek yeni nesil babam diyeceğim sana çocuklaşınca işte o diyeceğim salıncakta sallanan sevecen insan yüzünle çocukla çocuk çok tanıdığım birine benzeteceğim gözlerini bakışında göreceğim’ bu millet sevilmeye değer’ dürbünle bakmaya gerek yok ’ bu millet uyanacak’ ileride umut var! güçsüzlerin işidir umutsuzluk döneklerin gidişi, yar yolda bırakmak kurtuluşa Türk’ün adım atması yeter gözlerini çevirip aydınlığa ordan, karşı ufukta belirecek olan sensin yine fabrika bacalarının tüttüğü savaşın bittiği yerden yeni hedefler göstererek sen nasıl aranmaz, özlenmezsin Atam nasıl koşmaz sana bu millet en baş koltuğa oturtmak için seni sensiz her zaman boş kalan o yeri doldurulamayan!.. 10. 11. 2018 / Nazik Gülenay |