Sevgi gülleribenim yalnızlığımdan senin yalnızlığına nasıl giriş yapılır’ı düşündüm sert bir kaya çarptı başıma gönüllü oldum sensiz uzaklarda bir yerlerde bir yıldızlık izine soluk aldım yetti ay’ın yansıdığı yerde beni tutması ayaklarımın yere basması dağıtması rüzgârın biriken küllerini hiç eskimeyen aşkın bir başka yöne dönmeye çalıştım yalnız yastığımda pencereyi açıp baksam hiç bir sokak lâmbası artık gösteremezdi seni gece aymazdı soyunup esnemeleri insan karaltıları bir fırtına devirirdi altında sevgiyle bekleşen eski sevgilileri dururdu yalnızlık hep aynı yerinde çoktan kururdu yıllar önce kitaplar arasında kalan sevgi gülleri.. 15. 11. 2013 / Nazik Gülenay |
öğüt,sevgi ve iözlem vardı,Hakikat vardı,
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadem ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı
düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarım