Nefret
Bir duvarın önünde beklemek gibiydi
Onlarca mevsim yüzlerce ay, binlerce gün sürdü Bazen çok sıcak bazen buz gibiydi Devrik cümleler, dil sürçmeleri Ve ayrılıklarla doluydu Mutlu yalnızlıklar Umutlu sabahlar da taşımıştı. Bir duvarın ötesine bakmak gibiydi Gözlerin kör oluşu Kalbin atışlarıyla doğru orantılıydı Gerçek ortaya çıktıkça öfke artacaktı Aşkın yerini alacak duygunun artık tek bir adı vardı. |