KaranlıkKent asılı ağaç Ucunda dalgalanan nehirler yüzüme gölgelenen Düşe yol açan binlerce el İncecik çizgide ölüme karşı ve göğsümde kuşların sarı kanatları Bir rüzgarın uykusuyla bakıyorum pencereden Odamın ıssızlığına dağılan bahçelerde benden iyi gülen bir çocuk Öyle öpülesi Öyle renklere susamış Takvimden düşen gün Bulut dikse de sözlerimin kadifeden gecesine Biliyorum Gözucuma kıvrılan uçurtmalar mavi bir yer arıyor kendine Küçücük parçaların bir dala tutunmasında bahardır yaşamak Belki susmanın ikinci çığlığında odalar Oysa hep Küçük küçük ağaçlar Yeni bahçeler çiziyorum yalnızlığın hüzün ötesine Dağılmış saçlarımda yollar ve hayaller Bi beni görseydiniz Yan yana yürüyecektik Lakin vakit Mum ışığında sallanan karanlık ... |
*** KARANLIK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...