Güneşe girer geceleryalnızlığını boynuma asan insanlar gün doğururken hâlâ gece sayıyorum bana attıklarınızdan birer ikişer derken çoğalan fısıldanışlar biliyorum bu gece de gelmeyecek Annem başımdaki ağrının sevda yontusuna çünkü ölümün her demi tenimi yakan bir keder ki acıyı bağırsa düşüm duvarlarda yüzüm kesilir yanıbaşımdaki su yorulur rüzgarların kanadında tükenen gülüş olurum günahları besle dersiniz çocukluğuma geciken göz olurum hep baharları ağlarım güneşe girer geceler nerede koluma taktığım adamlar .... |
Kırıntısı bile bekletiyor insanı.
Garip bir zaman ..
Bekleyişler acımasızca talan ediliyor.
Sığ bir sessizliğin içinde çalkalalanıp duruyor hayaller ..
Yalnızlık alabora..
Beklenen gün kayıp hâla
Her şiiri ayrı bir gizem
Ayrı bir anafor..
Gönülden tebrikler şiirdasima.
Tebessümle kalsın hep.