Efkar …
En tuhaf ruh hallerimden sana geliyorum ve bu gelişlerim sana ne getirecek hiç bilmiyorum.
Sen her zaman yaptığın gibi sadece sus. Öyle ya, susmak senin için sadece sevgiydi. Kütüphanendeki her kelime eşsiz bir düzenin halini temsil ederdi de "git" kelimesini konduramaz saklardın. Belki de korkak olmak için fazla ahmaktın. Sen hep şiirlerini tütün tabakanda saklar, gece esintisinin ardına katardın ve eserdi efkar efkar.. "Efkar kelimesine de takıntılı değilim" derdin, derdinde uzak bir türküye öylece yüreğini asardın. Gök maviden kızıla döndüğü vakitte yüzüne güneşi çalardın ve kızıla boyanırdı saçların, al olurdu kireç gibi solmuş suratın. Sonra "görüşürüz" türküsü söyler, gökkuşağında yağmur olup yağar dın. İşte "sen" hikayesinin özeti de böyleydi kadın. Yunus Yaşar 08.08.2022 |