Sanıyorsun…
Sevmek tılsımını yittirmişti.
Ben kendimi bile sevmiyorum artık. Yalana, Dolana, Battık gemilere kapılıp gittim görmüyor musun? Orada bir ev var şimdi. Evin sadece ışıkları sönüyor diye içinde yaşıyorum mu sanıyorsun? Bulut yok, Hayat yok... Cesedim var diye nefes alıyorum mu sanıyorsun? Aç kalıyor, Susuz kalıyorum diye üzülüp duruyorsun. Sen ölüden farkım olduğunu mu sanıyorsun? Rengim soluk, Benzim kaçık, Perdelerim açık, Işık odamın duvarına aşık diye, Işığın ölmeyeceğini mi sanıyorsun? Besbeter hallerim sehpada, Sırasını bekler dar ağacım avluda, Bir çıkış var diye beni sehpadan kaçar mı sanıyorsun? Ölümü ağzına alıp sakız yapanlarla, Ölümün kokusunu sürenleri bir mi sanıyorsun? Gözümde ışık yanıyormuş diye, Beni evde var mı sanıyorsun, Beni yaşıyor mu sayıyorsun? Söylesene, Sahi, sen beni ne sanıyorsun? 05.09.2022 Yunus Yaşar |