Ben soğuğu üstüne giyinmiş bir adamım. Ceplerimi karıştırırken unuttuğum resmini bulmak zor.

Hiç bir resim gamzenden geçen ömür çizgimdeki ayrılık mahkumu adamı da resmedememişti.

Yıllar sonrası resmine bakınca aklıma; kıyametler koparan gülüşün ve dağları yıkan o sözlerin geldi.

Resimdi işte, sen değildin ya!
Tüm ezgiler galibiyetinin türküsünü hala neden söyler ki?
Yoksa benim mağlup olmam, güzel resmine bile yetmedi mi?

Bak şimdi ve sevin.
Yüzüm kırışık, saçım sakalım birbirine karışık.

Bak yüzüme ve bedduan tutmuş mu söyle?
Kabul görmüşmü o makamdaki ahın?
Bak şimdi ellerim de kırıldı kollarım gibi.
Dizlerim de benden habersiz kalalı çok zaman oldu.

Meğer ben aslında çoktandır yokmuşum.
Ta ki, resmini sakladığım yeri hiç unutmadan bıraktığım yere dokunana kadar ve resmine bakıp bakıp göremediğim yılları unutana kadar.
Yunus Yaşar
07.07.2022