AzadYapma be kadın! Giden gitti... Gittiği yeri mutlu etsin... Unut o Silüeti bırak hayallerde silik kalsın... Soluk bir resim misali sararıp, tozlanıp tarihin tozlu raflarına karışsın... Hayat bu be kadın... İsyan etme boşuna... Evet bıktık, evet mağlubiyetimiz çok büyük... Ama nefes alıyoruz, yani nefes önemli be kadın... Sütten ağız yanmış bir kere, nafile yoğurdu üfleme... Sus sus!.. mahşer deme be kadın, kefaretidir günahın... Bak bana, yüzünü bile görmek istemiyorum ve duam kurtuluşumdur... Kalsa idi şayet her gün ölümüm olurdu... Yani bizim kabullenmeyip hayır dediğimiz, hayra yormuyor kendini... Demem o ki hayra yormalısın ömürünün galibini... Ganimet kimi için çöp, kimi için hazinedir... Azad etmeyi başarabilmelisin, yürek kafesinde’ki kuşu... 29/04/2024 Yunus Yaşar |
mahşer deme be kadın, kefaretidir günahın...
...... daha ne desin yürek, kağıda daha ne yazsın ki kalem. Kaleminiz kağıdınıza küsmesin şair.