Vebal
*Vebal*
Yalnızlığıma içiyorum, aslında seviyorum bu namussuz yalnızlığı... Ağlatmamak lazım’dı yüreği... İşi değildi harcı hiç degildi "sevmek"... Taşıyamazdı göz yaşında birini... Sevmek vebal taşırdı... Senin hiç yüreğin yoktu... Bitmez bahanelerine sığınıp gidecektin... Rezervesi yapılan yürekte ikamet edilmiyor... Ne ikramı kabul oluyor, ne’de yapmacık gülüşler’den ev oluyor... Sen hep evsiz ve neşesizsin adam! Sarı’dan kırmızıya dönerken geçtiğin yaya geçidinde eziliyor hayatın her gün... Amansız hastalık verem ileti ile tükürüyorsun yüreğini... Tamam bitti dediğin yerde"Merhaba diyor yeni bir acıya güneşin" Sen kısacası busun... Merhaba sevdiğim çaresizliğim... Merhaba yalnız bir günümü bırakmayan vefalı dertlerim... 13/01/2023 Yunus Yaşar |