henüz çocuk çağında bir akşam
kendimi sana kursam
zamanı sütten kesmeden
ışığını mayalasam ruhuma! ..

kaç şarkıya nakarat olan sesinle
yüzünden akan yeni bir mevsimin renkleriyle
seni canımın çekirdeğine ilikleyip
memleketinde boy versem

fecrin kızıl kızı olsan
pencereme bir anaç yavru aşk gibi gelip konsan da
öyle uyansam

sevecen bir çiçeğin tenindeki cennet kokusu gibi
içime çekip büyüsem seni
buram buram dağılsan caddelere
sonra kuşlar toplansa meydana
hemen orada ..
orada bembeyaz bir bulutun içinde
bir denizin üstünde yürüsem
hayatımın definesini görsem

ah bir de ..
davetkar bakışlarından inci vursa kıyılara
ruhu çolak olsa evrenin
ölüm öper kederini bir yıldızın
secde ederken ah ile ay
bütün töreleri yok sayıp
yalnızlığın cinayetini işlesem

karanlığın dantelasına bir mum
iki yarım gül küresi işlese gülüşlerin
sönse feneri iskenderiye’nin
yıkılsa zeus’un heykeli
sonra sen dikilsen karşıma
endamını tırnak içine alsa hayat

saniye saniye ecelim geçse de önümden
zamanı da
akışı da sen olsan suyun
kendi cesedimi yok sayıp
önüne köpük köpük ahitler sersem

bir de sevda katından ah’sen içsem yüreğinin
vekaletinle kilim dokuyan bahçeleri
bir bir ezber ettirsem taraçasına bâbilin
seninle her nefesim
bir yaprak açtırsa dala

aklımdan geçtiğin gibi
tek nüfuslu şehrimden de geçsen
kalabalıklarım çoğalsa

biliyorum
çabucak biter fragmanı bu filmin
aykırı damarı tutar yine saatlerin
paydos zili çalar
ah kalbim! ..
duymam yine mahşer!
yine zor olacak
ne dünyası kalacak hayatımın
ne de harikası
ve ben
sende kaldığım yerden yeniden kendime döner
nevruzu sıkılmış bir ateş gibi sönerim yine
parça parça olurum belki de
yine hiçbir hükmü kalmaz sabahın
...

r)