SENİ TANIŞTIRMAK İSTEDİĞİM HİKAYELER VAR
/yaralarını kaşımayı bırak şimdilik
seni tanıştırmak istediğim hikayeler var / Gidenler ile kuşları yüreğinde birleştirenleri düşün Dalgalar sahili gamzesinden öperken kaç geminin kaç limanın canını yakar acımasızca bir düşün Varsay ki meleksin Mikail mesela insanın tahrip edici yanını durduramıyorsun İsrafilsin mesela kıyameti dudaklarının ucunda taşıyorsun Düşün kaç yalnız unutmuştur girmeyi sevgili ile aynı yatağa Bir düşün kaç yalnız da hatırlanmayı bekler mezar taşlarının gölgesi altında Ya da içine hatıralar sıkıştırılmış bir bavulsun ağrılı bir elveda yüzünden unutulmuşsun hiç bilmediğin bir kentin kalabalık -ve kalleş- otogarında (tam burada sıcak bir ekmeğin kokusunu özleyen cılız bir çocuk düşün titriyor bir yandan gecenin koynunda) Düşün kaç kişi bakar da kaçı kendini görür sevdiğinin göz bebeklerinde ya da sırlı aynalarda aşarak dünü şimdiyi ve yarını da Bir düşün ertesi gün kaçının ismi düşecek on dokuz bültenlerine ismi sahte kirli bir elin tuttuğu namlunun ucunda (çekirdek çitlerken “mekanı cennet olsun” diyerek İsmini ucuzlatanları düşünme burada dedikodu malzemesinden başka nedir insan onların ağızlarında) Düşün bir kitapsın -o kitabın hiç okunmamış sayfasısın- cümlelerin kuruyor gözlerden uzakta Bir düşün o kadını hani emzirme hayalleri kurduğu bebeği tekme atmayı bırakmıştı karnında Baharın keyfini çıkarıyordu birileri o ara kafelerde parklarda yatak odalarında sahil kenarlarında… Kadın üşüyordu ölümle tanışmıştı Kadın boğuluyordu kendi gözyaşlarında Düşün kırık bir dal yarasını sarabilir mi rüzgarla ya da yağmurla olmadı güneşle yahut yüzünü asmış bir ayla hatta hır çıkarmaya meyilli yıldızlarla? Bir düşün ya o kırık fırça sarabilir mi yarasını göz kapaklarında gamzelerinde alnında gezmeye alışmış eski zamanlarda? Düşün bir ayak izi bulmuşsun kaybolduğunu düşündüğün bir zamanda Umut etmişsin hayal kurmuşsun ama izler seni bir uçuruma getirmiş sonunda Bir düşün atlamak istiyorsun o hayal kırıklığıyla -uçurum da seni nasıl kendine çağırıyor tüm arzusuyla- Bir bakıyorsun Kiramen Katibin not almak için duruyor yanında ama yüzlerinde hüzün var sanki kalemi bırakıp yalvaracaklar “Ne olur yapma!” Yoruldun değil mi? Gel biraz sarılalım Özgür Saraç/Râzı 290722denizli |
x adamus tarafından 7/30/2022 7:43:00 PM zamanında düzenlenmiştir.