Sesini dinlesesim hâlâ dumanı tüten yangında kıç üstü oturtulan halkın sessiz sesinde baş dururken ayakta aramalarında yedikleri ekmeğin fiyatını nasıl doldurulmuş beyin yalan kılçıkları boğazlarına batıyor acının sorumlusu değil kılçık o Allah diyor elleri okunmuş üflenmiş sanki sabi bir bebe ah akıl, nerede oturtulursun öyle defterin dürülür de bıraktığın yerde sanırsın başında alıcı kuşlar dolaşır başka suçlu ararsın sahibinden başka yerde bilmezsin kim tutuşturdu ateşi kimin parmağı var bu işte kim sağır etti kulaklarını duymazsın söylendiğinde bile bir ses yinelenir beyninde bir ses, senin sesini duymayan ne derim, kim seni bu kuyruklarda bekleten Afyon’a bilet almışken hem içinde geç kalmışlık sıkıntısı senin maaşına yüzde kırk zam gelmezken heey ses! kendi iç sesini dinle önce sonra ara bul gerçeğin sesi bu aldanış, bu duymazlıklar neden neden bir şey gelirken elden bu kul oluş kula! 22. 06. 2022 / Nazik Gülünay |