Nerdesinyokluğunun var yanı belki ayakta tutarken beni daha yıkmaya çalışırım içimde yükselip duran duvarları adım atsam ilk eşikten dışarı üzüm salkımları sunar duvar dibinde asmalar yok olur mu yokluğun sızlarken yüreğimin bir köşesi dönüp bakar mısın yine tam köprü başında ne benden ne kendinden geçmişken kaç gelincik açar yüzünde kaç kendine yöneliş unutur musun unutturur musun yada geri dönüp gidişini yerinde sayarken ellerin kaç yumak dolaşır ayağına düğümü çözülecek körleşir misin yine de ay dönmüşken yüzünü sana bulutlar pılı pırtısını toplayıp giderken yağmurlar yağıyor bak kırk ikindiler yürümüş Haziran’a nerdesin? soruyorum işte bi cahillik yerini bilsem de! 11. 06. 2022 / Nazik Gülünay |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler...