İçeriIraksız yaşamanın avazında sararıp uçan yollar.. düşlerle sevişmenin camdan resminde oylumlu rüzgâr gülümserken kaybettiklerimi uçuyor uçurtmam küçük bir çocuğun eteğine.. dokusu incelmiş yaşta kanat çırpan sıcağın dem uykusuyla sesime çarpar kuşlar bir yaprak uzantısına birkaç şiir düşer öyle akar sel Ay bulanıklığıyla gözlerime kalkan ağaçların bulutsu masumiyetine dağılınca saçlarım çoğalır zaman susmanın çatallı ezgisinde sesime uyanan havaları seviyorum ıslak bir gül olunca içim uçurum açıyorum gölgeler mırıllığında kopsun dışarıda çığlık çığlığa kıyamet öp uzun uzun dudaklarımdan saklayarak yüzünü geri döneceğim boy atan rüzgâra içeriye gel çocuk gülsün gözlerim mavi ve karaya sırtımda unutulmuş güneş ..... |