Feyz-i muhabbeti, zehir ettiler,
İçimizde hüzün, lisana geldi.
Şevk ile sevdayı, tehir ettiler,
Bu dünya ne kötü zamana geldi.

Doğru olan, yalanlara sürüldü,
Gitmeyince, cahil, aptal görüldü,
Gerçeklerin defteride dürüldü,
Şimdi yanlışlara bir mana geldi.

Bütün pislikleri, bile,bile kaptılar,
Sevmenin ismini zina yaptılar,
Bir kaç pula, ilah gibi taptılar,
Taptılar da...Darbe imana geldi.

Okumadan, alim oldu insanlar,
Nefse koşup, talim oldu insanlar,
Hiç yanlış yok! Salim oldu insanlar,
Bu gibi fikirler, meydana geldi.

Tüm bu söylenenler, yanlıştır hepsi,
Beyinler çürümüş, kafalar tepsi,
Her kimin eline geçtiyse sipsi,
Bir düdük çalarak, pek fena geldi.

Konuşunca, bizi geri attılar,
Ülfet dedik, uzlete fırlattılar,
Dediler ki; bunlar dini sattılar,
Böyle diyenlere, çok sena geldi.

Bizde sustuk,tartışmaya girmedik,
Küfür yedik, yine cevap vermedik,
Herkes bilsin! Biz murada ermedik,
Yakmak için ele,tez kına geldi.

Dünya zaten zindan idi mümine,
Zindan artık, hücre oldu kimine,
Gerek yok Boztepe and’a yemine,
Yaşamaktan bana, bir gına geldi.