[ Issız yüreğimin isimsiz kızı!
Elbet dünya sana bir gün dar olur.
Düşürdün ruhuma bitmez bir sızı,
Bu yüzden dilimde ,her dem zar olur.

Gün gelir seversin başka bir yarı,
Kurulur gönlünde sevda pazarı,
Kış olur ömrünün gelmez baharı,
Kalbini üşüten bir rüzgâr olur.

Sevda atar sana aşkın okunu,
Dersin ki, gelmez mi bu derdin sonu!
Sen tıpkı ben gibi severken onu;
O da senin gibi hilekâr olur.

Beklersin, o gelmez boyun bükersin,
Güzel gözlerinden yaşlar dökersin,
Hayaller kurarsın, çok iç çekersin,
Hasret yüreğine hükümdar olur.

Yüreğini lime lime edersin,
Ne yapsan, ne etsen yine seversin,
Küsersin sevmeye kahrolsun dersin,
İşte gönlün o an sitemkâr olur.

Duysam ki, üzgünsün başka yar için,
Demem ki ben sana neden yar, niçin?
O güzel yüzünün gülmesi için,
Ruhum sana yine hürmetkâr olur

İşte böyle hasret zor gelir cana,
Hüzün yakışmazdı sevdiğim sana,
Soruyorum şimdi cevap ver bana!
Söyle! Seven nasıl bahtiyar olur?

Dersen ki, çektiğim derttir zulümdür.
Derim ki, dert çeken gonca gülümdür.
Bu rezil dünyanın sonu ölümdür,
Bizim de sonumuz bir mezar olur.