Ansalağustos öğlenlerinde kalsa da aklımız yüreğimiz ansal tüm birkimimiz kasım sabahlarına reva gördük mor küheylan çalımlı elleri ceplerindeliğimizi hani yollarımız olurdu palamut ağaçalrının beslediği hani abilerimiz ablalarımız olurdu açılmamış gözleriyle teşekkürler ederdik yokuşları aşmayı öğrettikleri için ve en çok da kaybetmeyi aşkta aşkı buzlu bir maviyle harelenmiş yıllarımız tutsaklığımız o har vurup harman savurmuşluğumuz kendi iç hesaplaşmamızı bezerken sonbahar yağmuruna suna boylu bir intihar yeşerdiğinde şakaklarında selvi boylu bir gerisin geriye dönemeyişin ve belki ölüm de şakaya gelmez bu fasılda aşk gibi tıpkı aşk gibi... Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |