Tılsımsöylenmeden kalmış sözler tılsımı toprağı belliyorum gübreli, küllü toprak ne verecek dilenmeyi emretmeyen Tanrı bellemeden sonra elim kalemde korkmadan açıklamak için gerçeği sözleri eliyorum bağışlamayacak biliyorum bir yanlış harf şiirli kalem insan yazmadığım kâğıt kimseyi hesaba çekmiyorum sorgulamam kendimle didişmem uğraşlarım göz yatağımın kuruması suç, suçlu aramam gerekirse benim her şey benim, bu iki ucu açık yolda tökezlemem de yürümeyi bilmemem de okunmadan kalmış kitap yalnızlığında sabahı bekliyorum duyarlı ince bir el dokunuverecek tozunu alacak hayatın girecek kalbime güneşli bir yol yolda dingin yolcular kulağını çekecekler dünyanın tam da zamanı her zaman yapacak ayarını evrimi içerisinde tamamlayacak sürgününü bir fışkın daha gülümseyecek güneşe!.. 19. 05. 2011/ Nazik Gülünay |
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.