Ah Ülkemgün ağarır kuşlar uyanır uyanması gerekenler derin uykuda haçlı borazanını çoktan çalmış oysa savaşa her an hazır atlılar sürüyorlar uyku mahmuru insanlara daha gözlerini aralayamadan. suriye patlamaya hazır bomba sanki ayakkabıları giyip çıkmaya başına tülbentini çelmeden anneler yanması gerekenler yanmaz biz yanar kavruluruz umurlarında mı sanki yandığımız kül oluruz gözlerinin önünde saklarlar umudu şiş karınlarında aç afrikalı umutsuzluğunda biz adalet kurar tuzağını o olmayan adalet tutuklanır gözlerini sabaha yeni açmış insanlar tutuklanır ülkem cümle ağıtlarımı koynumdan çıkarıp ağlamak neye yarar neye yarar yumruklarımı sıkmam dövülür aklım dibek taşında oturur çevresinde insanlarımız bir seyirlik oyun gibi her gün yeni planlar uygular öteki diğer öteki yaklaşır yanına Amerika’ya gün doğar! çok mu uzak bizde güneş doğması bütün kollarını açarak sonuna dek ve bütün yolları aydınlatarak mağara, in, ev, sokak bırakmadan yeter mi insanımızın şair uyfanması yere serilince gözleri açık ölüleri bir suriye’li gibi! ah ülkem!.. 20. 06. 2012 / Nazik Gülünay |
Bazen bir şiir.
Uyanmaya yetmezmi
Söz olursa mahir.
Uyanmak nasip olsun çümlemize, yeni çağın kapısında, devrimin akımında yaklaşırken TÜRK'ÜN altın çağında,
Selam ve saygılarımla.!