Suyasu, dua ediyorum avucuma akıyorsun iğde gölgesi, karamuk senin gölgen, benim gölgem birbirinin içinde toprak ve gökyüzü su, tuzu gözlerimin ağrısı herkes kendi yükünü taşıyor yolda birinin yükünü hafifletiyorum gerçekte hafifleyen ellerim beni yıkanıyorum tozları camımı tozluyor kırmadan yürüsem bir ağacın ucunu doruğunda sallasa rüzgâr ikimiz karışsak birbirimize tohum toprak su/ya koşuyoruz kavaklar uzun boyla bir işçi kulübesini güneşletiyor çay bardağı boyutu ’büyümek için boyuyor bıyığını’ o arınıyor sokağın bıçağından oy delisi kesiyor yolumu su/da ayakların gülüşüne yürüyorum salsınlar barajları sular alsın köprüleri seller gelsin bir köprü olsam bir ucumdan bir ucuna gelir miydin?.. 07. 09. 1991 / Nazik Gülünay |
Daha güzel ve kalıcı şiirlere...