yangılaryangı operasyonu bu, sönmediğinden belli kalsın isteniyor bu çıngı en yeşil yerinde en görünür, en denize nazır kaç karınca yanıyor benim gibi, kaç kuşlu dal rüyama korku filmi oluyor yok olan arılar geçip gidemiyorum vızıltılarından geçemiyorum yeni bir sahneye iğne atsan bir umutsuzluğa düşüyor bir de soru’n’larım var çevremi tutan direkle üstüme devirmek istiyor bütün güçlerini feryadımı tutuklayacak nerdeyse nöbetime yengi eli sürecek, ağıdım güçlenecek ateşime göndermediği gücü, yeşil nöbetime gönderecek ben de insan isteyeceğim, sönmeyen insanlığıma kibrit çakılacak ağıt ağıt üstüne direneceğim kaç başıma kalsam da! sessizce otur denilen yere oturmayacağım kaç yangı moru göz altlarım, kaç çırpınış ellerim dizimi dövmeyecek artık, çaresiz bir ana gibi yakıp kavuramayacaklar yüreğimi, umut benim benim anladım yeşil tepeleri hazırlayan sönmeyen yangılara pankart açan görmese de ışığı sönük direkler karanlığa bir yıldız kaydıran benim! geçerler ağma gözlerle uçaksız kuşları diriltmek niyetim, ağaçlar büyütmek her kıvılcıma bir çift aydınlık göz yağmurlar doğururum ben ağıtlarımdan yeni zeytin ağaçları fideler, çocuklarım Anadolu’yum ben insan ana, tabiat ana, can ana öyle kolay değil bizi yıksın yangılar çiğneyip geçseler de üstümü, ölü toprağı gibi!.. 10. 08. 2021/ Nazik Gülünay |
üstüme devirmek istiyor bütün güçlerini
feryadımı tutuklayacak nerdeyse
nöbetime yengi eli sürecek, ağıdım güçlenecek
ateşime göndermediği gücü, yeşil nöbetime gönderecek
ben de insan isteyeceğim, sönmeyen insanlığıma
kibrit çakılacak ağıt ağıt üstüne
direneceğim kaç başıma kalsam da!
muhteşem şairim kutluyorum seni
selam olsun sana
kalemine yüreğine sağlık kal sağlıcakla