Bitmemiş bir ömrün ortasında
savunmasızdı sessizlik
yer ile gök arasında.
Ve
Rakkastı yürek
Ümitsizliğin çıplak duvarında
dünle bugün arasında.

Vurdukça aklımın çaresizliğine
geçmişin soluk yüzü
Öptüm geceleri hasretle
doğacak kıskanç günlere inat.
Sarmaşık olup dolandım
yoksul tenime haykırarak.
Hıçkırık tutulması yaşadı
çıplak baş dönmesi.
Sürat yaptı içimde sevecenlik
Aynı rüyada aynı hayalde
yokluğunu tutmak istedikçe ellerim.
Dakikalar çığlık olup bastırdı
miş-li geçmiş zamanı.
Ölü sevdalar doğurdu gün
staj yaptı her gecenin ardında ölüm.
Kayboldu yalnızlık anahtar gibi
Barikata dönüştü sahipsiz yıllar
tuttukça eteğinden dünün..

Titrerken birlikte olmazlara
alışmak zordu yangınlara yağmurlara.
’’Bir cümlem vardı dilimin ucunda
Bilsen nasıl ihtiyacı vardı
bu cümlenin sana..! ’’

Zincirlemeliydik bu aşkı bulutlara
salınırken beyaz bir uçurtma
bir ucu sen bir ucu ben olan sonsuzlukta.
Sabahın mor filizi sürgün verirken sevda yamacında..!


Ferdaca