Hasret borcuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yok saymışlığım
Gök gri, karlı dağ başı içimin
üşümüşlüğü Bulutlar kadar ağlamaklıyım oysa ki. Yağmur dökülüyor eteklerime Gözlerim küçük kız çocuğu Damla damla Anne özlemiyle Sen hiç sevda şehri gördün mü Yüreğimin kenti yüzlerce yıl ötede Arka mahalleden miras sevgi kekemeliğim Bahar diye bir sözcük kalmamış alfabemde En koyu kışlarla kardeş olmuşum Issızlığımı ışıtır mı sanırsınız Sessizliğimin şahidi sokak lambaları Kırık aynalarda kaderim Nefesimde soluk gül kokusu Kurdelemi yan bağlamış annem intizar mı? Bu başıma gelenler diye düşünsem Kelebek uykusunda kanatsız kalıyorum Tutuklusuyum kısır hayallerin Kaç göç geçti de içimden sayamadım Saçımın saçaklarında bir tutam kına Kumrular yuva yapmış Bakışlarımın balkonuna Taç yapmışım Kalbimin defterine yazdığım notlardan Eteklerimde yağmur damlaları Dileklerim gökyüzünde Hüzzam kuşları uçurmuşum Göğüs kafesimden Bir kente yazdığım son şiir olsun bu Gök kuşağında renk aramıyorum Keşkelerim siyahın pençesinde asılı Kendim imzaladım fermanımı Tuz bastım yarama En yakınımdaki gurbetim Kırık kanatlı kuşlar dönüyor sılaya İnsan sevdiği kendisini seviyor diye acı çeker mi hiç ? #hüzünlükent |
Sevdan savaş çıkarsa keşke haritalar değişse
Yüreğine sağlık