Yıldızsiz bakıyorsunuz yıldızlara en kocamanını ayırıyorsunuz belki sevgilinize sonra seviniyorsunuz için için en kocaman yıldızı sahiplendiğinize ürkerek bekliyor sabahı aydınlık yüzünüzün en gizli çizgileri ben içindeyim o kocaman yıldızın gök mavisi taşları yakından kara birbirinin üstünde olmayan eller gibi savunamaz dokunulmazlığını yüreğine işler buz kırıntıları güneş alınır, satılır görülmeyen pazarda okyanus dersiniz bir büyük nehir akar bir kanlı irindir düşünceleriniz ya da düşünmedikleriniz bir deniz salya burunlarını tıkar, gözleri olan yıldızlar bütün ışıklarını kısar ben yakarım aydınlık sabahlara, dünyalara pır pır yüreğimde titrek sesli yar tüm masal, mavi gülümsemelerini doğurmaya bebeklerin yarılır taş unufak toprak yıldızın içindeki tohum sevgi dersiniz bir büyük çiçek açar kollarını diker ölülerin bacaklarını, gözlerini ne olur görün ölüler açın gözlerinizi!.. 09. 10. 1993 / Nazik Gülünay |
yıldızın içindeki tohum
sevgi dersiniz bir büyük çiçek açar
kollarını diker ölülerin
bacaklarını, gözlerini
ne olur görün ölüler
açın gözlerinizi!..
Duygu ve sitem dolu şiirinizi beğenerek okudum. Kaleminize, yüreğinize sağlık.
Saygı ile,