isimler değiştirilmiştir
olay gerçek
şahıslar hayatta değiller
anıdır

Çökme

’çökertmeden çıktımda Halil’im
aman başım selamet’

işsizim oyuncak satıyorum pazarda
zabıta her akşam bir oyuncak alır
_bu da bizim ufaklığa

böyle olmaz
böyle parasız pulsuz nereye kadar
mapus arkadaşlarımla çay içiyoruz
birisi bir banka soyalım dedi
Haydar abi çayını ince ince fokurdatıyor
Ali gözüme bakıyor

Haydar abi şu aşağıdaki simitçiyi
görüyor musunuz
dedik he
gidin onun tezgahını yere çalın
parasını alın gelin

buz kestik uç kişiyiz Ali’yle indik aşağıya
atmışında zayıf dişleri eksik bir adam
birer sıgara yaktık etrafından dolandık
Ali’yle göz göze geldik
biz neyiz kimiz ne için çıktık yola
yüzümüzden kızararak akıyordu
simitçi gençler ne kıpraşıyorsunuz
(o zamanlar genciz tabi seksen küsürler)
alın benden dedi iki simit uzattı
çıktık yukarıya
Haydar sessiz sessiz simidimden bir dilim kopardı

Haydar bir gün soymamız gerekirse
soyarız bir değil beşini onunu birden
ama biz soymayız hele yoksulu hiç soymayız
soyamayız
hey gidi günler
kimseye çökemedik....

Ahmet Coşkun