Adın Dilimin Baharı
Dilimin başı döner adının girdabından
Uyku tutmaz gözlerimi Gece olur, geç olur Adın uzağına düşse Dilimin dalları kurur, Yaprağına hazan vurur. Adını söylemiyorsa Dilim ağzımda suç olur. Sen o şehre iltifatsın Ben İstanbul’a külfet Arada bir deniz durur Kıyısı yüreğimdir Deli dalgalar vurur İçine çekilir kalbim Körfez olur koy olur İskelede vapurlara Sabır eziyet olur. Saçların iki kara gece gibi omzunda Ay kendine kardeş bulur Yüzünü omzuna eğince. İki gece bir bütün karanlık olur Yüzün yüzüme değince. Yürüdüğüm bunca yollar Arpa boyu hiç olur, Adın yürümeyince dilimin yollarını... Barış Çelimli |